تاثیر ورزش متوسط منظم بر میزان tnf-? در کلیه ی رت های نر دیابتی

بیماری دیابت یکی از شایعترین اختلالات متابولیکی در سیستم اندوکرین میباشد که به وسیلهی هیپرگلیسمی تشخیص داده میشود و در نتیجهی نقص در ترشح و یا عملکرد انسولین و یا هر دو ایجاد میگردد. از عوارض بیماری دیابت نوع 2 میتوان به عوارض عروقی اشاره نمود، که احتمالا عروق کلیوی را نیز درگیر مینماید و بر این اساس احتمال نارسائی کلیوی نیز افزایش مییابد. البته با افزایش قند خون عوارض بافتی نیز شایع است که ممکن است دلیل دیگری بر تخریب بافت کلیوی باشد. جهت بررسی تخریبهای بافتی عوامل التهابی شاخصهای مناسبی هستند، در این میان tnf-? از بارزترین سایتوکاین هاست. به نظر میرسد عوامل کاهنده قند خون بتوانند از عوارض تخریب بافتی بویژه در کلیه ها جلوگیری نمایند. ورزش بعنوان یک فرایند فیزیولوژیک و قابل انجام که دسترسی بسیاری بر آن وجود دارد، از عوامل مناسب کاهش قند خون محسوب میگردد. بیماران مبتلا به دیابت با انجام فعالیتهای منظم فیزیکی می توانند شاهد کاهش عوارض این بیماری باشند. بر این اساس و با توجه به اطلاعات کمی که در زمینه عوامل التهابی بویژه tnf-? موجود در بافت کلیه در بیماران دیابتی وجود دارد، در این تحقیق سعی گردید با سنجش tnf-? بافت کلیوی در رتهای مبتلا به دیابت نوع 2، اثرات هیپرگلیسمی بر این سیتوکین التهابی مورد ارزیابی قرار گیرد. از طرفی برای ارائه راهکاری مناسب جهت کاهش عوارض دیابت نوع 2 ، تاثیر دو نوع ورزش کوتاه مدت و بلند مدت اجباری بر روی مقادیر tnf-? در بافت کلیه رتها مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روشها: رتها با وزن 50±250 به صورت تصادفی در6 گروه ده تایی قرار گرفتند. گروههای آزمایشی شامل: 1- گروههای ساکن (سالم و دیابتی)، 2- گروههای با ورزش بلند مدت (سالم و دیابتی)، 3- گروههای با ورزش کوتاه مدت (سالم و دیابتی) در نظر گرفته شدند. القای دیابت نوع 1 با تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین انجام شد. میزان پروتئین tnf-? بعد از اتمام دوره ورزش در بافت هموژن کلیه ها توسط الایزا سنجش گردید. نتایج : مقادیر پروتئین tnf-? در بافت کلیه در رت های تمامی گروه ها تفاوت معنی داری نشان نداد. بحث: عدم تغییر عامل التهابی tnf-? در بافت کلیه در رت های دیابتی نوع 1 نشان داد در طی 8 هفته ابتلا به دیابت، tnf-? کلیوی در آسیب بافت کلیه در رت های دیابتی نقش ندارد. همچنین مطالعه ی حاضر نشان داد ورزش منظم تاثیر سوئی از جهت ایجاد عوامل التهابی در بافت کلیه ی رتهای سالم و دیابتی ندارد